A co tu dużo pisać, kolczyki nudne były, no bo co- kawałek czerwonego drewna z dziurką, powszechne, każdy takie ma, szału nie ma. I znów moje ulubione akryle i lakier bezbarwny. Parę kropek, może mało wymyślne, ale myślę, że wyglądają o niebo lepiej…
Jeden ze starszych tworów, powstały z nieco pomazanej kostki starszego brata (to jak relikwia). Nie można przeca wyrzucać takich skarbów, nosić w mym wieku nie wypada zatem pozostaje zmodyfikować. Na celownik obrałam tym razem grafikę zapożyczoną z okładki płyty „Buldog” (swoją drogą gorąco polecam przesłuchać, niebanalna muzyka oraz teksty a dodatkowo uświetniona śpiewem Pana Kazelota). … Czytaj dalej
Hmm. Nie lubię nic wyrzucać (rodzinne chyba), ale równie mocno nie lubię marnotrawstwa, zatem rozwiązanie jest jedno – TRANSFORMACJA! Pomyślmy, mamy wojskowy pasek z demobilu z zajefajną klamrą i niestety mniej fajnym WP w owalu na niej wybitym, a że nie przepadam za mundurowymi, nosić którego mi nie przystoi. Mamy również do dyspozycji: a)farby akrylowe, … Czytaj dalej
Znów czas dodać coś od siebie, jeden z własnoręcznie wykonanych projektów graficznych. Przyznam, że pomysł nie był mój, ogólną koncepcja czyli zrobienie wyzywającej koszulki dla twardziela lub zagorzałego fana „Słonecznego Patrolu” wyszła od mojego Terrora. Wykonania podjęłam się z miłą chęcią, co było jednoznaczne z przesiedzeniem paru godzin nad Illustratorem i obrabianiem znalezionego wzoru. Ale … Czytaj dalej
Inspiracją do tego dzieła był najpopularniejszy wzór gaciowy na świecie.
Ciąg dalszy owadzich inspiracji, planowane również: stonka ziemniaczana, liszka oraz żuk gnojarz i samochód chłodnia.
Ponownie biedronki, tym razem bardziej w naturze i 3D, przedstawione w swym naturalnym środowisku podczas codziennych zajęć. Nieco zdrewniałe.
Co było inspiracją? Chyba każdy widzi, jeden z najpopularniejszych motywów graficznych, jeden z najdłużej starzejących się zespołów rockowych z jednym z najbardziej gibkich wśród wokalistów z dziwną twarzą. Oczywiście mowa o „Toczących Kamieniach”. A sympatię żywię do nich min. za sprawą tych dwóch piosenek: She’s Like a Rainbow Sympathy for the Devil ( inaczej „Jegger’s … Czytaj dalej
Oficjalnie to oczywiście znak widniejący na Banderze Imperialnej Marynarki Wojennej Japonii i obecnych Morskich Sił Samoobrony, będący nawiązaniem do Flagi Japońskiej Nisshōki (flagi słońca). Natomiast na moim koraliku znalazł się on z mniej oficjalnych i państwowych pobudek – po pierwsze podoba mi się jako znak graficzny, a po drugie lubię anime i Noodle z Gorillaz … Czytaj dalej
Po pierwsze było to zamówienie Terrora, które zresztą jak zwykle trafiło w mój klimat. Po drugie przez niego straciłam później parę godzin życia, (przez Terrora a nie koralik), przenosząc się w wymiar 2D i zabijając z maniakalnym zacięciem tabuny Space Invaderów. A wszystko przez to, że moje dzieciństwo przebiegało zbyt późno, by móc tego doświadczyć … Czytaj dalej
Jak to mawiał Grzegorz Halama : „…kierując się zatem nauką zwaną analogią…” było Atari więc czemu nie Commodore??? Zgadnijcie co będzie dalej. Pewnie myślicie, że Apple? Cóż, pomyślimy- w końcu religia się najlepiej sprzedaje…
Bo zleceniodawca najwyraźniej kochał angielskie „Czerwone Diabły”. Grafika wykonana na koraliku z mniejszą średnicą dziurki i w kształcie kuli. Z nazwy zrezygnowałam ponieważ nie byłaby wystarczająco wyraźna do przeczytania. Wyszłam z zasady, że „mądry i tak się pozna co to a głupiemu wszystko jedno,bo i tak mu nic nie pomoże”…
Własnoręcznie wykonywane (chyba około miesiąca xP, przyjaciołom dziękuję za pomoc oczywiście :)) dready oraz jakże wdzięcznie zdobiące je własnoręcznie wykonane koraliki. Czyli sama w roli modela prezentującego własne rękodzieło.
Jest to koralik bardzo niezwykły, niezwykły dlatego, iż to właśnie od niego zaczęła się moja cała ta koralikowa twórczość. Once upon a time pomyślałam, że w sumie fajnie byłoby mieć jakąś ozdobę na dready, poszukiwania trwały długo, pomysły często nie były trafione – jak np. montowanie sobie ćwieków, bądź kul od łożysk na końcówkach (i … Czytaj dalej
Bluszcz…hmm…Bluszcz powstał właściwie nie wiadomo jak i dlaczego, bez szczególnej koncepcji. To jeden z tych tworów, które się zradzają z braku laku i nadmiaru farby na pędzlu. Jak już tak się jakoś wyklarował to skojarzył mi się chyba z postacią z Batmana. Ot i stąd nazwa.
A ten dziw jest taki dlatego, że gdzieś, ktoś, kiedyś, coś widziałam podobnie pomalowany koralik nienadreadowy, który mi się wielce spodobał.
Tak, tak , oczywiście to na cześć Marleya, niech żyje ras Tafarai Makonnen. Rastamani łączmy się. Pokonamy Babilon. ………………..(no co?! przecież to mój główny target).
Bo każdy szanujący się Rasta oczyszcza umysł. I nie ważne skąd Rasta wyrasta, jedno jest pewne- z tego Rasta nie wyrasta.
Tak, tak….Target, target, target. target…
Dostępne w każdym kolorze*, wystarczy sobie zażyczyć… *Uwaga! Przezroczysty to nie kolor! „Taki kolorowy” to nie kolor! „Świecący” to również nie kolor! A ” taki jak ma oczy moja dziewczyna” to tym bardziej nie kolor!!!
Koraliczanka 